Pandemonium, albo na pomoc Pompei

18 września 2021 (sa) - 17:00

Spiritus movens tych spotkań, które od lat gromadzą publiczność zainteresowaną literaturą i muzyką najwyższej próby, jest aktor Dariusz Jakubowski i muzycy: sopranistka Katarzyna Thomas i pianista Piotr Szafraniec, czyli Konfraternia Artystyczna, żartem nazywana: „ostatnie takie trio”.

Rozważaliśmy już między innymi istotę talentu i bycia sobą na przykładzie losu Fryderyka Chopina, poszukiwaliśmy źródeł inspiracji Williama Szekspira i Johna Donne’a, czy rozpoznawaliśmy potęgę smaku Zbigniewa Herberta w konfrontacji ze sztucznym miodem świata na niby.

Tym razem poezją i muzyką rozwiniemy bon mot Marka Twaina: Dwa najważniejsze dni w życiu człowieka to ten, w którym się rodzi i ten, w którym odkrywa – po co.

W tych rozważaniach towarzyszyć nam będzie muzyka. Usłyszymy m.in. arię Johanna Sebastiana Bacha Bist du bei mir BWV 508, arię Georga Friedricha Händla Lascia ch’io pianga  z opery Rinaldo, zabrzmią utwory Erica Satie, Preludium Chopina op.28 nr 6, Mazurek Aleksandra Skriabina, Arabeska Claudea Debussyego, Taniec Césara Francka a także My way Franka Sinatry i Wokaliza Wojciecha Kilara z filmu Dziewiąte wrota.

A poetycko głos w dyskusji zabiorą: Krzysztof Kamil Baczyński, Dylan Thomas, Thomas Hardy, Ignacy Krasicki, Zbigniew Herbert, Robert Harris, Jacek Kaczmarski, Wisława Szymborska, William Blake, William Szekspir. Szczególnej wymowy w tym kontekście  nabiorą wiersze Czesława Miłosza Który skrzywdziłeś człowieka prostego i Flet szczurołapa, zaś  poezja Thomasa Stearnsa Eliota i jego legendarni Wydrążeni ludzie (The Hollow Man) będzie wyjątkowym głosem w tej artystycznej dyskusji, czy rzeczywiście „tak się właśnie kończy świat”?

To, w jakiej kondycji jest wędrujący przez życie człowiek, indywidualnie i jako zbiorowość, dowiadujemy się w sytuacjach granicznych: katastrofach, chorobach, wojnach. Czy przeżywamy właśnie takie apokaliptyczne czasy? Wielokrotnie już ludzkość doświadczała gwałtownej zapaści cywilizacji i kultury, co dowodzi kruchości naszej pewności siebie. Jak będą mówili o nas w przyszłości, kiedy  odkopią  nas z naszej Pompei? Czy w wykopaliskach archeologicznych znajdą źródło dla siebie, czy będą traktować nas jak barbarzyńców?

Powrót